wil naar buiten

Zoals beloofd laat ik nog een aantal foto’s, gemaakt in de Balgzandpolder, zien. Te beginnen met de Scholekster (Haematopus ostralegus) een Scholekster met jong waar hij/zij een lekker hapje voor ving.

Hier staat hij/zij op een eilandje waar geen andere vogel geduld werd. Maar de vogel staat wel mooi te wezen:-)

De Kleine Plevier(Charadrius dubius) een  dapper stappertje en altijd geweldig om te zien.

Een paar keer kwam de Witte Kwikstaart (Motacilla alba) langs, die viel dan zomaar uit de lucht, rennend en vliegend vliegjes vangend. Dat was niet te doen om te fotograferen, fotograferen is dan hard werken hoor. Maar op een zeker moment kwamen er twee op het eilandje, waarvan het wijfje zich aanbood en het hele paringsritueel zich voor onze ogen afspeelde. Werkelijk prachtig om te zien!

Later kwam er een Witte Kwikstaart (Motacilla alba) vlak voor de hut langs.

Ook weer een hele serie kunnen maken waarvan ik deze ook wel eigenwijs vind.

En dan tot slot madame Krakeend (Anas strepera) misschien niet zo spectaculair om te zien, maar als je goed kijkt…zo mooi!

Ach, het jonge spul is zo leuk om te zien of het nu een vogel is of een ander dier, zelfs een leeuw zou je willen aaien. Nu zie ik nooit leeuwen alleen op tv een enkele keer 🙂 In dit blogje laat ik wat jonge vogels/eenden/ganzen zien.

Grauwe gans met jongen.

Een lieverdje toch? De zwarte stippen zijn vliegen of muggen geen sensorvlekken.

Het dons is bij deze Grauwe gans bijna weg.

Hier was ik zo blij mee, een juveniele Scholekster.

Samen met vader of moeder, die joeg alles wat langskwam weg.

Familie Wilde eend.

Ze hebben van die lieve koppies.

Onder water, boven water en dat ging maar door, hier met een prachtige waterfilm om de kop.

En dan te bedenken dat er veel van die pullen in de bek van een Blauwe Reiger, een snoek of roofvogel belandt. Het is eten en gegeten worden en zo is het.

Gisteren heb ik met Petri een dagje doorgebracht in de hut van Landschap Noord Holland in de Balgzandpolder. Het is afwachten wat er langskomt, er wordt niet gevoerd zoals ik vele andere commerciële hutten. En er wordt ook niet “geëtaleerd” met stokken, stammen enz. Het water, de lucht en een tweetal eilandjes dat is waar je het mee moet doen. We lieten het maar op ons afkomen en hebben een superdag gehad!
Vijfhonderd foto’s heb ik gemaakt en na een eerste schifting heb ik er nog veel over… Eerst wil ik jullie wat foto’s van de Kluten laten zien en een andere keer van de Kleine Plevier, Scholekster, Witte Kwikstaart en anders moois.

Op de terugweg naar huis vertelde ik aan Petri dat sommige mensen de Kluut hebben gefotografeerd met onder de vogel jongen, waardoor het lijkt dat er heel veel pootjes onder de Kluut zitten/staan. Laat ik nu thuis zien dat ik dat onbewust ook heb gefotografeerd.

Schattig he?

Op weg met flinke pas vooruit! Zoals je ziet heb ik voor een zwart/witte uitvoering gekozen, heeft wel een mooie sfeer vind ik.

Regelmatig kwamen de Kluten langs maar werden direct weggejaagd door de Scholekster. Toch hebben we nog kansen gekregen om de Kluut te fotograferen, hieronder nog een paar foto’s.

Elk uur van de dag was het licht weer anders en krijg je steeds weer een wat andere sfeer.

Heel dicht voor de hut, 300mm was teveel, maar een uitsnede is ook wel leuk en de achtergrond werkt mooi mee.

Ik laat nu “alweer” foto’s van de Grutto zien, hopelijk verveelt het niet. Het is gewoon fijn om ’s avonds een rondje te fietsen en bij de Grutto’s stil te staan. Verder is er niet veel te zien qua vogels en de vlinders houden zich hier ook schuil. Gistermiddag heb ik in de duinen gekeken of ik vlinders zag en kwam niet verder dan twee Icarusblauwtjes en een Citroenvlinder. Wel staan er veel duinviooltjes, echt veel, dus hoop ik op de Parelmoervlinder en Duinparelmoervlinder. Voorlopig dus nog maar wat foto’s van die prachtige weidevogel.

De kop mooi onder de vleugel uit.

De landing is ingezet!

Huppakee!

Langs de kant van de weg at de Grutto kiezelsteentjes.

Hier wat meer van de omgeving erbij, voor dit soort sessies is een zoomlens wel makkelijk.

Ja, je bent mooi!

Al diverse keren ben ik op pad gegaan voor de nachtegaal, veel vogels horen zingen maar steeds diep in de struiken of snel langs vliegend. Tot afgelopen vrijdagochtend toen was het geluk met ons, ons dat zijn mijn dochter en ik. Ze brengt gewoon geluk :-), ziet de vogels heel snel en het is nog gezellig ook. Een boswachter wist een plek waar veel nachtegalen zitten en die plek was makkelijk te vinden. Als je ’s morgens heel vroeg bent, hoef je ook nog niet voor het parkeren te betalen, was ook weer een tip van de boswachter! We posteerden ons naast een duindoornstruik, camera op de éénpoot en wachten maar en wachten maar… Af en toe kwam er een boven een struik zitten en dan moet je snel genoeg zijn. Vaak viel het even stil en dan na een kwartiertje begon het gezang weer. Na een paar uur dachten we wel mooie foto’s te hebben geschoten en gingen we bij een strandtent lekker koffie drinken. Uitzicht op zee, de zon in de rug, het leek wel vakantie.

Een mooie entourage voor de nachtegaal is de duindoorn, hier zie je het bruinrood van de staart ook mooi.

Regelmatig koos de vogel voor deze struik en daar konden we op anticiperen.

Luidkeels zingend!

En nog een keer.

De laatste dag van de foto7daagse met als thema VRIJ. Ik vond het een beetje lastig, het is bevrijdingsdag en dan bedenk je hoe fijn het is om in vrijheid te leven. Een foto maken van de vlaggen die buiten hangen, dat kan. Ik ben naar het Kwakelpad gefietst en zag daar het fluitenkruid, paardenbloemen en boterbloemen staan en dat is genieten. Ik ben vrij om te genieten van alles wat ik tegenkom. Het speelde ook in mijn achterhoofd om een vogel in de vlucht te maken. Zo vrij als een vogel in de lucht! Verder fietsend zag ik daar een boer het gras maaien, het gras waarvan ik vorige week nog dacht: “Wat fijn dat de boer het gras laat groeien met hier en daar een paardenbloem”. Nou het hele perceel werd onder handen genomen en de grutto’s vlogen er schreeuwend boven. Ik vind dat niet leuk om te zien hoor… zo’n vogel is niet vrij om te broeden op de plek waarvan het “denkt” dat het goed is. Ik plaats een foto van een grutto in de vlucht.