In Julianadorp en omstreken zijn heel veel bollenlanden omgetoverd in “waterlanden”. De boeren zetten ze onder water om aaltjes tegen te gaan voordat er weer een ander gewas op komt. Heel veel steltlopers weten het te vinden, ze vreten hun buiken vol voordat ze verder trekken. Aan de kant heb ik wat zitten fotograferen en dacht in eerste instantie dat ik een Tureluur voor mijn lens had. Later bleek het een juveniele Zwarte Ruiter te zijn, leuk!
Vorige week zondag moesten we in Groet zijn, dicht bij het strand en daar besloten we ook heen te gaan. Het duurde even maar ik was helemaal gelukkig toen ik hier en daar wat Drieteenstrandlopers zag. Dat zijn toch wel mijn lievelingsvogels hoor, die kleine dondertjes die langs de branding rennen. Maar moeilijk is het ook om ze te fotograferen, een hele uitdaging dus.
De golven waren lekker woest en duidelijk aanwezig zoals je hier ziet, door het tegenlicht krijg je van die leuke belletjes in het beeld.
Opzij, opzij, opzij…..ik heb een vreselijke haast.
Gelukkig houden ze hier even een rustpauze zodat ik wat makkelijker een foto kon maken. Ik lig dan op mijn zij op een stuk plastic niet echt comfortabel en dan komen er weer honden… enig zijn honden behalve als je een foto wilt maken.
Dit vind ik zo leuk, een wat grotere groep en dan met de Steenlopers ertussen.
Mooi kleed hebben ze op dit moment.
En als ze dan weer opvliegen vanwege mensen of honden, dan moet je van de nood een deugd maken en ze vliegend vastleggen.
Tot slot deze foto, (ik had er meer dan honderd gemaakt) een dapper drieteentje die zijn drieteentje laat zien 🙂
Ruim een week geleden hebben we heerlijk in de duinen van Bergen gewandeld en veel foto’s gemaakt van de bloeiende heide. De grootste bloei was al achter de rug maar nog steeds de moeite waard. Ik vind het best wel lastig om goede foto’s van zo’n heidelandschap te maken, hoewel het wel meehelpt dat het hier en daar wat heuvelachtig is. En natuurlijk de mooie luchten, laat ik die niet vergeten.
Dinsdagavond ben ik na het eten nog een rondje door de polder gaan fietsen. Het was nog zo warm en ik had de illusie dat ik op de fiets wat koelte op kon vangen. Nou, dat was niet zo, af en toe gooide ik wat water uit mijn bidon over me heen om af te koelen. Voor de zekerheid had ik wel mijn camera meegenomen en zoals altijd kijk ik met cameraogen. Pas op tien minuten voordat ik thuis was, zag ik iets voor me waar ik me warm (nog warmer) voor wilde maken. Een mooie ondergaande zon in een plasje en er zwom ook nog een Meerkoet. Even de goede plek opgezocht waarin ik zowel de zon als Meerkoet zag… op de knietjes gaan zitten en met verschillende belichtingen aan de gang gegaan. Deze onderbelichte, in tegenlicht genomen foto is het geworden, deze is naar mijn zin.
Op de witte vlinderstruik telde ik op een gegeven moment zo’n 40/50 vlinders waar van de meesten Distelvlinders. Daarnaast een groep Atalanta’s, Kleine Vos en een enkele Gehakkelde Aurelia. Een feestje dus, maar ook voor de buurkatjes… die verschansten zich onder de struik en pakten de vlinders. Wij zijn maar begonnen met een bakje water neerzetten en als de katjes er weer zaten, kregen ze wat water over zich heen. Nou, dat hebben ze snel door hoor 🙂
Een wonder dat deze soort weer helemaal naar het verre zuiden trekt, goede reis!