wil naar buiten

Sorry hoor, maar ik baal als een stekker… Weken ben ik bezig met het fotograferen van meeuwen voor de maandopdracht van BP, ben ik te laat met insturen. Zucht! Nou ja, het is niet anders en mijn Fitbit is tevreden met alle stapjes die ik gedaan heb voor dit project. En het heeft ook wat opgebracht, zo heb ik een prachtige foto kunnen nemen van een Blauwe Reiger.

Dit is toch super, mooie lijnen en prachtig licht en op de juiste plek de Reiger.

Ook deze foto is op een andere manier weer mooi, lang leve de Blauwe Reigers!

Toch laat ik nog drie Kokmeeuwenfoto’s zien om het af te sluiten, ik heb ruim 80 goeie foto’s van de Kokmeeuwen maar dat is wat teveel om te laten zien 🙂

Kokmeeuw in de vlucht, zelf vind ik de voorste meeuw het beeld spannend maken. Wat zijn vleugels van vogels mooi, alsof het plissé is.

Toppertje!

Deze vind ik gewoon grappig, het sneeuwt heel lichtjes, de meeuw kijkt omhoog en dan die bengelende poten van de andere meeuw.

 

Het is alweer even geleden dat ik een blog gemaakt heb, geen inspiratie, somber weer en soms denk ik “Zitten er wel iemand op te wachten.” Nou ja, dan schiet het niet op he? Nu is de maandopdracht van Birdpix… “fotografeer een meeuw in de hoofdrol”. Nu doe ik niet elke maand mee, maar dit vind ik wel een leuk en volop aanwezig soort. Door weer en wind ga ik erop uit, eerst tijdens de storm begin deze maand. Het leek me wel mooi om naar het strand te gaan, nu werd ik daar gezandstraald en waren maar een paar meeuwen. Mijn camera kon ik haast niet stil houden maar ik heb toch oa. deze foto kunnen nemen.

Zwevend over de ruige zee.

In het dorp bij de waterberging zitten en vliegen ook altijd meeuwen, dus besloot ik daar  heen te fietsen,en jawel daar dobberden ze op het water.

Mooi zo met het spiegelbeeld op het rustige water. Maar of je daar een wedstrijd mee wint? Dus kwam het volgende plan op tafel en ging ik oud brood sparen, dat hebben we zelden, mijn man eet ook altijd de kapjes op. Die kapjes moet hij nu ontberen die zijn voor mijn kokmeeuwen. 🙂 Dus nu ben ik een paar keer met brood in de lucht gaan gooien en ze vliegen daar als een idioot op af. De foto die ik wil maken heb ik helemaal in mijn hoofd maar is tot nu toe niet gelukt, maar ik heb nog een dag of tien te gaan.

Wat is de kokmeeuw mooi getekend.

He, drijft daar nog een stukje brood?

Samen vliegen is ook gezellig.

Oogcontact!

Teveel millimeters..

Landend.

Het is best wel lastig fotograferen, het gaat zo snel en ik wil het oog mooi scherp hebben en een leuk actiebeeld. Ik ga gewoon door met proberen…

De akonieten bloeien weer en de sneeuwklokjes steken hun kopjes boven de aarde! Nu dat ik achter de computer zit klettert hagel op het dakraam en de voorspellingen zijn ook wat meer winters. Enfin, we merken het wel!

 

 

Nu dat ik achter de computer zit, is het stralend weer. Gisteren was dat anders, wat een grijze sombere dag. Het enige dat me nog op kon vrolijken was een mannetjes Vink, ik vond zijn kleuren zo mooi. Dus heb ik vanuit het slaapkamerraam wat foto’s genomen, hij zat daar helemaal alleen boven in de krentenboom.

Tja, die regen komt van boven.

Mijn petje wordt nat.

Even in beweging komen.

En als een engeltje poseren.

De kerstboom in huis heb ik versierd met verschillende engeltjes en nu buiten ook even een engel in een boom. Ik wens jullie hele fijne kerstdagen toe en een mooi, gezond 2019! Bedankt voor het kijken op mijn blog en de moeite voor het reageren daarop!

Wat is het een heerlijk winters weer, helder, wat zon en weinig wind. Gisteren ben ik met Petri op stap geweest naar het infiltratiegebied in Castricum. Al zouden we niets te fotograferen zien, de wandeling zou al fijn zijn. Eenmaal op de Oldenborghweg zagen we na wat kilometers gelopen te hebben de eerste twee Wilde Zwanen dobberen in het water. We hebben onze camera’s in de aanslag gebracht en zijn begonnen met fotograferen. De twee poseerden mooi, dan weer eens zwemmend naar links en daarna naar rechts, zo konden we ze van alle kanten vastleggen.

Hier namen ze ook een mooi pose in, ik heb een zo laag mogelijk standpunt ingenomen wat de foto ten goede komt.

Na een poosje begonnen de zwanen een gesprek met elkaar… en besloten om een stukje te gaan vliegen. Gelukkig versta ik de taal van Wilde Zwanen en kon erop anticiperen :-), ha, ha.

Zo’n zwaan is niet zomaar in de lucht, dat kost best wel tijd, dit is de vierde versnelling, tel maar.

Hoog, hoger en nog hoger!

Ik ben erg blij met de serie.

We zijn daarna naar het “Boetje van onze Kees” gelopen en hebben daar wat warms gedronken, Petri had weer wat lekkers gebakken en daar smulden we van. Ondertussen hoorden we een Waterral en zagen die wat later ook van rechts naar links snellen. Van een Krakeend heb ik nog een foto genomen, zie onder.

Na deze sessie liepen we terug naar de auto en wilden nog even naar het scherm bij de Karpervijver kijken of daar de IJsvogel zat. We moesten ons tevreden stellen met de Blauwe Reiger en dat vind ik echt niet erg, het is gewoon een fotogenieke vogel. Hierna zijn we naar huis gereden want er moesten nog boodschappen gedaan worden, want na zo’n dag wil je wel lekker eten.