Wat is het een heerlijk winters weer, helder, wat zon en weinig wind. Gisteren ben ik met Petra op stap geweest naar het infiltratiegebied in Castricum. Al zouden we niets te fotograferen zien, de wandeling zou al fijn zijn. Eenmaal op de Oldenborghweg zagen we na wat kilometers gelopen te hebben de eerste twee Wilde Zwanen dobberen in het water. We hebben onze camera’s in de aanslag gebracht en zijn begonnen met fotograferen. De twee poseerden mooi, dan weer eens zwemmend naar links en daarna naar rechts, zo konden we ze van alle kanten vastleggen.
Hier namen ze ook een mooi pose in, ik heb een zo laag mogelijk standpunt ingenomen wat de foto ten goede komt.
Na een poosje begonnen de zwanen een gesprek met elkaar… en besloten om een stukje te gaan vliegen. Gelukkig versta ik de taal van Wilde Zwanen en kon erop anticiperen :-), ha, ha.
Zo’n zwaan is niet zomaar in de lucht, dat kost best wel tijd, dit is de vierde versnelling, tel maar.
Hoog, hoger en nog hoger!
Ik ben erg blij met de serie.
We zijn daarna naar het “Boetje van onze Kees” gelopen en hebben daar wat warms gedronken, Petri had weer wat lekkers gebakken en daar smulden we van. Ondertussen hoorden we een Waterral en zagen die wat later ook van rechts naar links snellen. Van een Krakeend heb ik nog een foto genomen, zie onder.
Na deze sessie liepen we terug naar de auto en wilden nog even naar het scherm bij de Karpervijver kijken of daar de IJsvogel zat. We moesten ons tevreden stellen met de Blauwe Reiger en dat vind ik echt niet erg, het is gewoon een fotogenieke vogel. Hierna zijn we naar huis gereden want er moesten nog boodschappen gedaan worden, want na zo’n dag wil je wel lekker eten.
